Η συζήτηση ήταν ουσιαστική και περιεκτική, απόλυτα ελεύθερη (συμμετείχαν κι εργαζόμενοι που εκπροσωπούν άλλες απόψεις) χωρίς περιορισμούς (εκτός από τον περιορισμένο χρόνο), η γενική εντύπωση είναι ότι ήταν για όλους πολύ χρήσιμη μπροστά στα διλήμματα της κάλπης αλλά και τις προοπτικές των αγώνων μετά τις 4/10.
Ενδεικτικά μερικά θέματα που περιλήφθηκαν στις αρχικές εισηγήσεις αλλά και στις άλλες τοποθετήσεις, ερωτήσεις και απαντήσεις περιλάμβαναν:
- Η μεγάλη οικονομική κρίση κι οι συνέπειες στους εργαζόμενους, στην πολιτική και στην κοινωνία.
- Οι απολύσεις, τα κλεισίματα των επιχειρήσεων, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας που διαρκώς επεκτείνονται κι η πολιτική πούχει σα στόχο να σταματήσουν όλα αυτά, να απαγορευτούν.
- Τα τεράστια κέρδη των τραπεζών κι επιχειρήσεων (που δεν επενδύονται αλλά ρίχνονται σε σε τζογαδόρικους , στη μέση της κρίσης (12,5% για τοκοχρεωλύσια δανείων του δημόσιου προς Τράπεζες τοκογλυφικών διαστάσεων σκάνδαλο), τα ειδικά προνόμια κι απαλλαγές που απολαμβάνουν, μαζί και τα 28δις σε ενισχύσεις κι εγγυήσεις για τις τράπεζες από το κράτος για να μπορέσουν απρόσκοπτα να κερδοσκοπούν τοκογλυφικά σε βάρος του, των δανειοληπτών και καταθετών.
- (επανα)Κρατικοποιήσεις Τραπεζών κι επιχειρήσεων σα διέξοδος απότην κρίση και ενίσχυση της απασχόλησης και των επιχειρήσεων.
- Οι φοροαπαλλαγές στην εκκλησιαστική και μεγάλη ακίνητη περισουσία.
- Η προέλευση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., οι δραστηριότητές της, οι στόχοι της γενικά και για τις εκλογές αλλά κι οι προοπτικές σε σχέση με το ποσοστό που μπορεί να πάρει.
- Ο ρόλος της Αριστεράς γενικότερα και της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. πιο συγκεκριμένα σε σχέση με τους εργαζόμενους και τις ανάγκες τους, η προσδοκία κι επιθυμία για Ενότητα κι οι προϋποθέσεις και στοχεύσεις της.
- Ο ρόλος της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. και των συνιστωσών της στα κινήματα (συμμετοχή, στήριξη, ανάδειξη και προώθηση στόχων κι όχι ποδηγέτηση ή έλεγχο.
- Οι εντελώς πρόσφατες (27/9) επιτυχίες της Αριστεράς (σε μορφές συνεργασιών) στην Πορτογαλία και Γερμανία κι η σχέση τους με την ελληνική πραγματικότητα και την κρίση που περνάει ο ΣΥΡΙΖΑ, η κρίση της σοσιαλδημοκρατίας , τουρεφορμισμού και της αναφοράς/αντιπαράθεσης μόνο με το νεοφιλελευθερισμό.
- Η απάνθρωπή μεταχείριση των μεταναστών και προσφύγων, η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης, απελάσεις κλπ. , η διαιώνηση του παράνομου status τους και πως αποκρούονται και εγκαθίσταται μια πολιτική ανθρώπινη που εξασφαλίζει τα βασικά δικαιώματα σε στέγη, τροφή, εργασία, υγεία, παιδεία, θρησκευτική ελευθερία και σεβασμό)..
- Οι απειλές του ρατσισμού, η ενίσχυση φαινόμενων βίας από φασιστικές ομάδες (Χρυσή Αυγή) με αστυνομική συμπαιγνία, η απομόνωση κι απόκρουσή τους.
- Ο αγώνας για ανατροπή των νόμων που προώθησε η Ν. Δημοκρατία, με ιδιωτικοποιήσεις, ξεχαρβάλωμα της υγείας, παιδείας, η καταστροφή του περιβάλλοντος με την παράδοσή τους σε ιδιωτικά κερδοσκοπικά συμφέροντα.
- Οι γενικόλογες εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ και πως θα υποχρεωθεί, θα πιεσθεί απ' το κίνημα να τις υλοποιήσει συγκεκριμένα με βάση την παλιώτερη αλλά και την πρόσφατη εμπειρία.
- Τα κινήματα, εργατικό/απεργιακό/διεκδικητικό, αντιπολεμικό, αντιρατσιστικό, περιβαλλοντικό, εκπαιδευτικό, ασφαλιστικό κλπ. κι ο αποφασιστικός ρόλος τους στην πολιτική (ακόμη και στην ανατροπή Καραμανλή) και την αποκατάσταση των υπονομευμένων κατακτήσεων αλλά κι η επίτευξη νέων.
- Η σχέση της εμπειρίας των εργαζόμενων στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ (κινητοποιήσεις με αποκορύφωμα την καθολοκή απεργία στις 20/11/08, συμμετεχή σε μαζικούς κοινωνικούς αγώνες κι αλληλεγγύη, ανάδειξη της ΓΕΝΟΒΑ μέσα από αγώνες σε σημαντική δύναμη στους εργαζόμενους και στο σωματείο).
- Το σύνθημα της ΓΕΝΟΒΑ το 2001: Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός, η κοιμωνία πάνω απ' τα κέρδη.
- Η διαφθορά και λαμογιά στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες στην Ευρώπη, αλλά και σε σχέση με την υποχώρηση ή και διάλυση του κοινωνικού κράτους.
- Πως με αγώνες ξανακερδίζονται τα χαμένα διακαιώματα και κατακτήσεις του εργατικού κινήματος όταν ήταν ισχυρό (δεκαετίες '70-'80, αλλά ακόμη και πιο πρόσφατα).
- Απογοήτευση και δυσπιστία του κόσμου σαν τροφοδότης του δικομματισμού ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Ευθύνες της Αριστεράς, η προέλευση και στάση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
- Ελλείψεις σε βασικές υποδομές στην Αν. Αττική αδυναμίες χρηματοδότησης (ενώ υπάρχουν μεγάλα κενά σε δασκάλους και σχολικές αίθουσες.
- Συστηματικλή καταστροφή στο περιβάλλον στην εξυπηρέτηση κερδοσκοπικών κεφαλαίων που τζογάρουν σε ακίνητα, γεωργικές εκτάσεις, εγκατάλειψη δασοπυρόσβεσης, δασικές πυρκαϊές, βίαιη ποώθηση κατασκεής αναχρονιστικού ΧΥΤΑ στο γραμματικό και Κερατέα.
- Εμπλοκή σε πλανητικές στρατιωτικές επεμβάσεις και κατοχές χωρών (Αφγανιστάν, Σομαλία κ.ά) ,
- Τι είναι εφικτό, επίκαιρο/ρεαλιστικό κι έχει προτεραιότητα για το κίνημα σήμερα σε σχέση με την τεράστια διεθνή κρίση που συγκλονίζει το σύστημα και τις εμπειρίες των κινημάτων στην Ελλάδα και στον κόσμο.
Οι υποψήφιοι ζήτησαν ενίσχυση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. για να δυναμλωσει ο ρόλος κι η συνεισφορά της στους αγώνες των εργαζόμενων και στην αλλαγή του κοινωνικού μοντέλλου που φέρνει κρίσεις, καταστροφές, αβεβαιότητα για τους εργαζόμενους αλλά και το περιβάλλον.
Καταληκτικά επισημάνθηκε ότι οι αγώνες συνεχίζονται και μετά τις εκλογές της 4/10, θάναι πολύ σκληροί κι η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α θα πρέπει να είναι σε θέση να βοηθήσει στο ξεδίπλωμάτους και στη νικηφόρα προοπτική τους, οπότε η επαφή θα είναι συνεχής και κλιμακούμενη, στους συνδικαλιστικούς αλλά και πολιτικούς αγώνες.
