Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2018

ΚΑΛΕΣΜΑ της "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ" στη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 28 ΝΟΕΜΒΡΗ


Παιανία, Πέμπτη 22.11.2018
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 28 ΝΟΕΜΒΡΗ
 Προσυγκέντρωση του Σωματείου μας, 10:30 Υπουργείο Εργασίας (Σταδίου)
  
Την Τετάρτη 28 Νοέμβρη προχωράμε σε απεργία που έχει καλέσει η ΓΣΕΕ.  Ξαναβγαίνουμε μαζικά στους δρόμους για να βάλουμε στο κέντρο των εξελίξεων τους εργατικούς αγώνες που μπορούν να κερδίσουν απέναντι στην εργοδοσία και στην κυβέρνηση.

Η δύναμη των αγώνων είναι η κινητήριος δύναμη πίσω από τις σημερινές υποσχέσεις της κυβέρνησης. Η απεργία στις 28 Νοέμβρη και η κλιμάκωση των αγώνων είναι ο μόνος τρόπος να υλοποιηθούν ακόμη και αυτές οι αναιμικές υποσχέσεις, πολύ περισσότερο να ξηλώσουμε πλευρές των μνημονίων που η κυβέρνηση δεν ακουμπάει καθόλου. Aυτό δείχνουν και οι τελευταίες εξελίξεις:
Η ένταξη των λιμενεργατών στα Βαριά και Ανθυγιεινά  από το υπουργείο Εργασίας ήρθε μετά την απεργία των εργαζομένων στην COSCO, οι προσλήψεις στο Υπουργείο Υγείας, έγιναν εξαιτίας ενός μαζικού κινήματος στα νοσοκομεία που βρίσκεται στο πόδι εδώ και δυο χρόνια, ακολούθησαν οι αγώνες των εργαζομένων «Βοήθεια στο Σπίτι» που κέρδισαν.
Τέτοιου τύπου πιέσεις οδήγησαν την ΑΔΕΔΥ σε πανδημοσιουπαλληλική απεργία στις 14 Νοέμβρη και τη ΓΣΕΕ  στην κήρυξη της γενικής απεργίας στον ιδιωτικό τομέα στις 28/11. Παρά τις μανούβρες των πλειοψηφιών στις ηγεσίες των κεντρικών συνδικάτων  (που έβαλαν εμπόδιο σε μια ενιαία  πανεργατική απεργία και ξοδεύουν το χρόνο τους να αναζητούν αδιέξοδες διαταξικές «Κοινωνικές Συμμαχίες» αντί να οργανώνουν την εργατική αντίσταση), οι γενικές κινητοποιήσεις προχώρησαν.
  
Στις 28 Νοέμβρη απεργούμε ενάντια στη λιτότητα, που συνεχίζεται μετά την «έξοδο» από τα μνημόνια. Ακόμη κι αν μέτρα του 4ου μνημονίου απομακρύνονται (οι προσωπικές διαφορές στις παλιές συντάξεις δεν κόβονται, τουλάχιστον για το 2019, ενώ δίνονται κυβερνητικές υποσχέσεις και για ακύρωση του ψαλιδιού στο αφορολόγητο το 2020), παραμένουν τα μέτρα ισχυρής λιτότητας των τριών πρώτων μνημονίων.  
Tα μνημόνια καταστρώθηκαν με ταξική μεροληψία προκειμένου οι κυβερνήσεις να διαχειριστούν τις συνέπειες της παγκόσμιας τραπεζικής κρίσης και της ύφεσης που ξεκίνησε από τα κέντρα του καπιταλιστικού συστήματος, τις ΗΠΑ και τον πυρήνα της  Ε.Ε. Τα μνημονιακά μέτρα χτύπησαν τον κόσμο της εργασίας και τους συνταξιούχους για να μηδενίσουν εξωτερικά και πρωτογενή δημοσιονομικά ελλείμματα και να παράξουν –αιματοβαμμένα- πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα, ενώ ταυτόχρονα ξελάσπωσαν τα αφεντικά  αυξάνοντας την κερδοφορία τους μέσα από τη μείωση του εγχώριου  εργατικού κόστους - που δεν οδήγησε σε μείωση τιμών. Ταυτόχρονα  διέσωσαν τους Έλληνες μεγαλοκαταθέτες (που έβγαλαν με ασφάλεια τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό τσακίζοντας το εγχώριο τραπεζικό σύστημα) καθώς και τους δανειστές των αγορών, κύρια τους ευρωπαίους τραπεζίτες και μεγαλοομολογιούχους, ενώ λήστεψαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, νοσοκομείων, ΑΕΙ, εκτίναξαν τους πλειστηριασμούς. Τελικά οι περιβόητες δανειακές συμφωνίες «διάσωσης» έφεραν βαθιά ύφεση στην οικονομία  και το δημόσιο τοκογλυφικό χρέος σκαρφάλωσε πάνω από το 180% του ΑΕΠ, ενώ το φόρτωναν διαρκώς στον απλό κόσμο, με αύξηση της φορολογίας και ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου με αθρόες ιδιωτικοποιήσεις,  καθώς και στις μελλοντικές γενιές, οι δε πλούσιοι δε φορολογήθηκαν ποτέ.

Η αναστροφή αυτών των ταξικών επιθέσεων είναι καθαρό ότι μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τους εργατικούς αγώνες σε μια γνήσια, ανατρεπτική αριστερή κατεύθυνση. Ήδη η κυρίαρχη τάξη απειλεί να μετατρέψει σε εφιάλτη και τη «μεταμνημονιακή εποχή». Σε  κάθε ζήτημα πατάει πάνω στους συμβιβασμούς των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να απαιτήσει περισσότερα. Απειλούν να  κάνουν  φτερό στον άνεμο ακόμη και τις αναιμικές υποσχέσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αν  το μαζικό εργατικό κίνημα δεν επιβάλει να μπουν μπροστά οι εργατικές ανάγκες: Όλοι οι εργοδότες, με μπροστάρη το ΣΕΒ, το συνδικαλιστικό φορέα των βιομηχάνων και μεγαλοεπιχειρηματιών, αρνούνται την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας ενώ ακόμα και στο ζήτημα της περικοπής των συντάξεων μιλάνε για «παροχολογία». Απαιτούν ατομικές συμβάσεις, που διασφαλίζουν την μεγιστοποίηση των κερδών τους, αφού τους καθιστούν παντοδύναμους απέναντι στον καθένα ξεχωριστά εργαζόμενο (λιγότερο ή περισσότερο ειδικευμένο). Απαιτούν το υπερπλεόνασμα να γίνει φοροαπαλλαγές για τις επιχειρήσεις προκειμένου να κάνουν επενδύσεις. Κι’ όλοι γνωρίζουμε ότι στα χρόνια των μνημονίων η φτώχεια των πολλών στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας και ταυτόχρονα η συγκέντρωση του πλούτου στους ελάχιστους στην κορυφή έχουν σπάσει ρεκόρ, ενώ οι «επενδυτές» εξαφανίζουν εκ. ευρώ από τα ταμεία των επιχειρήσεών «τους».
 Η δεξιά αντιπολίτευση της Ν.Δ. στηρίζει τις ατομικές συμβάσεις και ταυτίζεται και στα λόγια με το ΣΕΒ, επιδιώκει ιδιωτικό σύστημα ασφάλισης, ιδιωτικά Πανεπιστήμια, στηρίζει την πολιτική των «κινήτρων» για τις επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα   δίνει χώρο να διοχετεύεται η αγανάκτηση σε ξενοφοβικά σύνδρομα και εθνικιστικές κραυγές, που έχουν στόχο να αποπροσανατολίσουν τις λαϊκές τάξεις από τις ταξικές  αντιθέσεις και τη διεκδίκηση των ζωτικών δικαιωμάτων τους και να διχάσουν τους λαούς της περιοχής.

Τα κύρια αιτήματα της εργατικής απεργίας στις 28/11 είναι η επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων με αυξήσεις μισθών από την εργοδοσία και με άμεση επαναφορά στον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ μικτά χωρίς εξαιρέσεις. Μόνιμη και σταθερή δουλειά. Όχι ιδιωτικοποιήσεις.
  
Παλεύουμε ενάντια στη συμφωνία για 3,5% πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2022 και στο 2,2% στη συνέχεια, μέχρι το 2060.  Όταν βάζεις, σαν δημόσιο, περίπου 7 δις το χρόνο στην άκρη, για να πληρώνεις τους τόκους ενός μη βιώσιμου κι ουσιαστικά ληστρικού χρέους (που ξεπερνάει ήδη το 180% του ΑΕΠ, ενώ μας έβαλαν στα μνημόνια με κάτω από 130%), στερείς πολύτιμους πόρους για να στηρίξεις τις δημόσιες επενδύσεις και το κράτος πρόνοιας  και  με αυτόν τον τρόπο να χτυπήσεις τη φτωχοποίηση αλλά και την ανεργία. Σε συνθήκες που η οικονομία σέρνεται σε τόσο χαμηλά επίπεδα, η εργατική προοπτική της μονομερούς διαγραφής του αέναου δημοσίου χρέους, είναι η μόνη που μπορεί να λειτουργήσει  υπέρ της ευημερίας της κοινωνικής πλειοψηφίας.

            Όταν ταυτόχρονα εμπλέκεσαι σε αντιδραστικούς ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, που ολοένα μας φέρνουν πιο κοντά σε μια γενικευμένη πολεμική ανάφλεξη, στο βωμό των κερδών από τις μοιρασιές των ΑΟΖ και των πετρελαίων της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς και των ανταλλαγμάτων από την παραχώρηση νατοϊκών βάσεων, διακυβεύεις την ειρήνη και ταυτόχρονα  σπαταλάς δις ευρώ για εισαγόμενους εξοπλισμούς.

Η επιτυχία της απεργίας στις 28 Νοέμβρη θα στείλει το μήνυμα και στις συμβιβαστικές πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ που σύρθηκαν προκειμένου να κηρύξουν την απεργία. Αλλά η σκληρή κριτική στις συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν πρέπει να αφήνει κανένα περιθώριο για διασπαστικά τελεσίγραφα, από τη μεριά όσων έχουμε αντιπαράθεση με τους συμβιβασμούς και τις αδράνειες των γραφειοκρατικών  ηγεσιών. Ακόμη δεν πρέπει να οδηγήσει σε αποχή από την απεργιακή μάχη, που καταλήγει να μην προτείνει τίποτα και ουσιαστικά τροφοδοτεί απόψεις πως τα πράγματα δεν αλλάζουν με συλλογικούς αγώνες.

            Επιδιώκουμε Ενιαίο Μέτωπο για τα εργατικά αιτήματα, γιατί οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και οι επείγουσες ανάγκες τους απαιτούν κοινούς μαζικούς αγώνες. Οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, κάτω από την πίεση της βάσης, μπορούν να στριμωχτούν και να  γίνουν, σε κάποιο βαθμό, εργαλεία του αγώνα, προκηρύσσοντας τις απεργίες. Στους κοινούς αγώνες δίνουμε τη  μάχη και για την κατεύθυνση και για την κλιμάκωση των αγώνων, έτσι παλεύουμε και για την αλλαγή των συσχετισμών στο εργατικό κίνημα, ώστε να πάμε μπροστά σε μια αγωνιστική, ταξική πορεία.
             
            Καλούμε όλους τους συναδέλφους στις συγκεντρώσεις του σωματείου μας τις επόμενες μέρες στους χώρους των εταιρειών για την προετοιμασία της απεργίας. Η συμμετοχή μας στη γενική απεργία δυναμώνει  τη μάχη για αύξηση των μισθών με επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις απέναντι  και στις δικές μας εργοδοσίες στη συνέχεια.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους την Τετάρτη, 28 Νοέμβρη στις 10.30 μπροστά στο Υπουργείο Εργασίας (Σταδίου 29), κάτω από το πανό του σωματείου μας, για να βαδίσουμε προς το Σύνταγμα μαζί με τους απεργούς και τα συνδικάτα που συγκεντρώνονται με επίκεντρο την πλατεία Κλαυθμώνος (όπου καλεί η  ΓΣΕΕ), αντίστοιχα στις συγκεντρώσεις των Εργατικών Κέντρων στις άλλες πόλεις.

        28.11.2018:   ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ! ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ!    

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2018




7-11-2018
Στο Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ) του ΕΚΑ στις 5 Νοέμβρη «έπεσαν οι μάσκες». Η γραφειοκρατική φιλοεργοδοτική και φιλοκυβερνητική πλειοψηφία που ελέγχει και το προεδρείο, συγκάλεσε το ΔΣ με σκοπό να ανατρέψει την ίδια την απόφασή του για απεργία στις 14 Νοέμβρη, μαζί με την ΑΔΕΔΥ, πλήθος Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και πρωτοβάθμιων σωματείων που είχαν ήδη αποφασίσει με μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες. Η ανατροπή αυτή έγινε για να ευθυγραμμισθεί το ΕΚΑ με την απόφαση της ΓΣΕΕ να κηρύξει απεργία στις 28 Νοέμβρη, ώστε να ακυρώσει την απεργία της 14.11 που είχε πανεργατική δυναμική, ετσιθελικά και χωρίς καμιά ουσιαστική δικαιολογία, με μια αντικειμενικά απεργοσπαστική κίνηση. Ήταν άλλωστε πολύ γνωστό ότι οι δυνάμεις που ελέγχουν τη ΓΣΕΕ καμιά διεκδικητική, μαχητική απεργία δεν ήθελαν. Και σίγουρα δεν ήθελαν μια απεργία που οι εργαζόμενοι να μπορούν να κλιμακώσουν την πάλη τους και να συνενώσουν τα απεργιακά ποτάμια σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ενάντια στην εφιαλτική επίθεση του κεφαλαίου και στις ισοπεδωτικές μνημονιακές πολιτικές.
Στη συζήτηση στο ΔΣ του ΕΚΑ, η πλειοψηφία του προεδρείου ευθυγραμμίσθηκε πλήρως με την απόφαση της ΓΣΕΕ - η οποία έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια την απόφαση του ΕΚΑ, του μεγαλύτερου εργατικού κέντρου στη χώρα. Οι παρατάξεις ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ), ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ είχαν αποφασίσει με συνοπτικές διαδικασίες να «επαναφέρουν» το ΕΚΑ στο «μαντρί» της ΓΣΕΕ απ΄ όπου «ξεστράτισε» με την απόφαση για απεργία στις 14.11. Η YES-ΕΕ με την απεργία στις 28 Νοέμβρη επιχείρησε να σπάσει το πανεργατικό ρεύμα για τις 14.11 σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Στην γραμμή της ηγεσίας της ΓΣΕΕ συντάχθηκαν τελικά ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ)-ΕΜΕΙΣ.
Η παράταξη της ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) κράτησε μια στάση «και με το χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ». Στην ΔΑΣ δεν στήριξε ξεκάθαρα την απεργία στις 14.11. Υπαναχωρώντας για μια ακόμα φορά από την αρχική της στάση (ήδη είχε ακυρώσει την απεργία στις 8.11 για να στηρίξει την 14.11), παράπεμψε την απόφαση σε μια σύσκεψη ομοσπονδιών, ΕΚ και συνδικάτων που κάλεσε το ΠΑΜΕ για την Τετάρτη 7.11. Δήλωσε μάλιστα ότι όποιος μπορεί ας κάνει απεργία στις 14.11 (πχ η ομοσπονδία οικοδόμων), όμως επισήμανε ότι θα πρέπει να επικεντρωθεί ο απεργιακός αγώνας στις 28.11, σύμφωνα με την απόφαση της ΓΣΕΕ. Η ΔΑΣ είναι εκτεθειμένη στη εργατική βάση των σωματείων που συντάσσονται με το ΠΑΜΕ – και στήριξαν την απεργία στις 14.11. Ήδη τις προηγούμενες μέρες το ΠΑΜΕ σε μια σειρά ΔΣ συνδικάτων και σε συνελεύσεις στήριξε την απόφαση της ΓΣΕΕ και όχι την απεργία στις 14.11. Η στάση της ΔΑΣ διευκόλυνε στην πράξη τη μεθόδευση ΕΑΚ-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ να ανατρέψουν την απόφαση του ΕΚΑ για τις 14.11.
Η ΑΤΕ-ΕΚΑ κατάγγειλε την ηγεσία της YES-EE και τη νέα απόπειρα υπονόμευσης και διάσπασης των αγώνων. Υποστήριξε την απόφαση για απεργία στις 14.11 και το σκεπτικό αυτής της απόφασης, δλδ να προκηρυχθεί απεργία που να μην εξαρτηθεί από την ΓΣΕΕ για να καλύψει απεργιακά το μεγάλο αριθμό εργαζομένων στην Αθήνα. Εξάλλου πολλά συνδικάτα έχουν ήδη αποφασίσει δημοκρατικά, μαζικά, για απεργία χωρίς να περιμένουν τη ΓΣΕΕ και τις μηχανορραφίες της ηγεσίας της. Η ΑΤΕ-ΕΚΑ στηρίζει ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ, με απεργιακές αποφάσεις που χτίζονται από τα κάτω με μαζικές διαδικασίες σε Γενικές Συνελεύσεις και για αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων. Για αυτό το λόγο στήριξε τη διακλαδική απεργία την 1/11, την οποία δεν στήριξαν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, ούτε και το ΠΑΜΕ. Εξάλλου η διακλαδική απεργία της 1ης Νοέμβρη και η μαχητική μαζική απεργιακή διαδήλωση, απέδειξαν πως υπάρχει και άλλος δρόμος. Πως η απεργία μπορεί να βρει το πραγματικό της νόημα όταν περνάει στα χέρια των εργαζόμενων, όταν προετοιμάζεται με όρους πραγματικής μάχης ενάντια στην επίθεση κυβέρνησης -ΕΕ-εργοδοσίας.
Επίσης η ΑΤΕ-ΕΚΑ κατήγγειλε το νέο κατάπτυστο αντεργατικό πραξικόπημα της ΓΣΕΕ, με την ανακοινωθείσα επίσκεψη στις 5.11 του προεδρείου της στο υπουργείο «Προστασίας του Πολίτη», όπου ζήτησε την παρέμβαση του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού στις διαδικασίες (κυρίως εκλογικές) στα συνδικάτα, ώστε να εξασφαλίσει τα απαραίτητα «κουκιά» για το συνέδριο που συγκάλεσε στην Καλαμάτα (και γιατί όχι στη …Γαύδο;) το Μάρτη. Μια πρακτική βγαλμένη από τις πιο μαύρες μέρες κρατικής και παρακρατικής βίας, καταστολής και ποδηγέτησης του συνδικαλισμού.
Στη διάρκεια της συνεδρίασης, πολλοί συνδικαλιστές κι εργαζόμενοι ανταποκρίθηκαν στην έκκληση της ΑΤΕ-ΕΚΑ για συγκέντρωση-παρέμβαση (οι συνεδριάσεις του ΔΣ είναι δημόσιες) ώστε να μην αλλάξει η απόφαση του ΕΚΑ για απεργία στις 14.11. Η παρέμβαση ήταν μαζική, ακούσθηκαν συνθήματα κατά του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού, υπήρξαν διαμαρτυρίες των συγκεντρωμένων προς το προεδρείο αλλά και παρέμβαση-τοποθέτηση που κατάγγειλε τη μεθόδευση της ΓΣΕΕ και της φιλοεργοδοτικής «Κοινωνικής Συμμαχίας» για να σπάσουν την απεργία της 14.11 κι απαιτήθηκε να παραμείνει η απόφαση για 14.11. Η απαίτηση αυτή απευθυνόταν και στα μέλη της ΔΑΣ που εκπροσωπούσαν και σωματεία που έχουν αποφάσεις παρμένες μέσα από μαζικές διαδικασίες που στήριζαν τις 14.11. Στου κουφού την πόρτα…
Με βάση τις τοποθετήσεις των παρατάξεων, χωρίς να γίνει καν τυπικά ψηφοφορία, η απόφαση για 14.11 ανατράπηκε για 28.11 και το ΕΚΑ ξαναμπήκε στο «μαντρί» της ΓΣΕΕ. Δυστυχώς η στάση της ΔΑΣ (δηλαδή η ευθυγράμμιση με την απόφαση της ΓΣΕΕ και η υπαναχώρηση από την πανεργατική απεργία της 14.11 σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα) διευκόλυνε αυτή την απόφαση. Δεν λησμονούμε ότι και σε άλλες περιπτώσεις οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σύρθηκαν τελικά σαν ουρά στη μεθοδευμένη απραξία της ΓΣΕΕ, όπως π.χ. απέναντι στον αντιασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου, όπου παρά τις αγωνιστικές διακηρύξεις, το ΠΑΜΕ περίμενε για μήνες μια συμβολική κινητοποίηση της ΓΣΕΕ (την …Κυριακή του Θωμά που ψηφίστηκε).
Οι εργαζόμενοι στην Αθήνα αλλά και σ’ όλη τη χώρα θα πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους από όσα διαδραματίσθηκαν στη συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΚΑ στις 5.11. Καμιά εμπιστοσύνη στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που κατοικοεδρεύει στη ΓΣΕΕ και τα πλοκάμια της, που ποδηγετούν πολλά συνδικάτα – και το ΕΚΑ.
Καλούμε τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ να στηρίξουν την απεργία στις 14.11 προκειμένου να μην περάσει το σχέδιο της ΓΣΕΕ για διάσπαση του αγώνα των εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Οι ταξικές δυνάμεις κυρίως μετριούνται από το σεβασμό τους στις αποφάσεις της βάσης των σωατείων–στις οποίες κι οι ίδιες συμμετέχουν- και δεν μπορούν να τις ανατρέπουν στη συνέχεια με ευκολία ταχυδακτυλουργού, και μάλιστα όταν είναι ολοφάνερη η σκοπιμότητα υπονόμευσης των αγώνων και της δημοκρατικής λειτουργίας των σωματείων. Τέτοιες πρακτικές απαξιώνουν το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στα μάτια των ίδιων των εργαζόμενων κι αποσυσπειρώνουν τον κόσμο της δουλειάς.
Θεωρούμε απαράδεκτους τους χαρακτηρισμούς για τη στάση της ΑΤΕ-ΕΚΑ που περιέχονται σε ενημερωτικό σημείωμα του ΠΑΜΕ σχετικά με τη συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΕΚΑ. Το ΠΑΜΕ θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικό απέναντι στην ΑΤΕ-ΕΚΑ, όταν μάλιστα έχει ακυρώσει 2 απεργίες (στις 8 και στις 14 Νοέμβρη) ενώ δεν έχει καν συμμετάσχει στην απεργία της 1ης Νοέμβρη που έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Εξάλλου το ΠΑΜΕ γνωρίζει πολύ καλά ότι στους χώρους που παρεμβαίνουν οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες της ΑΤΕ-ΕΚΑ αποτελούν την ραχοκοκαλιά τoυ αγώνα ώστε κάθε κινητοποίηση να έχει γνήσια ταξικά χαρακτηριστικά ξεπερνώντας τα όρια που βάζει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία και ο εργοδοτικός συνδικαλισμός.
Η ΑΤΕ-ΕΚΑ επιμένει στην ανάγκη στήριξης της απεργίας στις 14.11, για να κατοχυρώσει -απέναντι στις διασπαστικές μεθοδεύσεις της ΓΣΕΕ- τις απεργιακές αποφάσεις ενός μεγάλου αριθμού συνδικάτων με αγωνιστικό ταξικό πλαίσιο. Καλούμε κάθε ταξικό συνδικαλιστή να δώσει την μάχη για να γίνει πραγματικότητα η απεργία στις 14.11, για να μην περάσουν τα σχέδια της διάσπασης των εργαζομένων στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα.

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2018

ΑΤΕ - ΕΚΑ: Ανοιχτή υπονόμευση των αγώνων συνιστά η απόφαση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ

Ανοιχτή υπονόμευση των αγώνων συνιστά η απόφαση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ




Όλοι και όλες στην συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΚΑ Δευτέρα 5 Νοέμβρη
Η απεργία στις 14 Νοέμβρη πρέπει να γίνει!

Χαιρετίζουμε τους απεργούς της μαζικής διακλαδικής απεργίας της 1ης Νοέμβρη που έδειξαν έναν άλλο ελπιδοφόρο δρόμο για την οργάνωση των αγώνων από τα κάτω.

Καταγγέλλουμε την ηγεσία της YES-EE που προχώρησε σε μία ακόμα ενέργεια υπονόμευσης των αγώνων θέτοντας σε λειτουργία το σύνολο των απεργοσπαστικών μηχανισμών που διαθέτει. Η Ολομέλεια της Διοίκησης της ΓΣΕΕ την Πέμπτη 1/11 με ψήφους ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να προκηρύξει απεργία στις 28/11 καλώντας να συμμετέχουν και οι δυνάμεις της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ. Επιδιώκει έτσι να ακυρώσει την απεργία στις 14 Νοέμβρη που εδώ και πολλές μέρες έχει εξαγγελθεί απότην ΑΔΕΔΥ, συνδικάτα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, το ΕΚΑ, και άλλα ΕΚ στη χώρα.

Ταυτόχρονα το προεδρείο του ΕΚΑ προχωρά την Δευτέρα 5/11 στις 5μμ, σε νέα συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου, όπου οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού θα επιχειρήσουν να ακυρώσουν την απεργία στις 14 Νοέμβρη και να συμπορευτούν με την YES-EE και την αντιδραστική «κοινωνική συμμαχία». Το σχέδιο τους ήταν αναμενόμενο ενώ όλα δείχνουν ότι τις επόμενες μέρες θα κλιμακωθεί ένας κύκλος πιέσεων, παρεμβάσεων και εκβιασμών από την εργοδοσία, την κυβέρνηση και τον εργοδοτικό συνδικαλισμό.

Οι ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος πρέπει να μπουν μπροστά για να αποτρέψουν κάθε αντεργατική, διασπαστική και ουσιαστικά απεργοσπαστική εξέλιξη ακυρώνοντας στην πράξη τους σχεδιασμούς του Παναγόπουλου και της «Κοινωνικής Συμμαχίας».

Η ΑΤΕ ΕΚΑ καλεί κάθε ταξική δύναμη να πάρει σαφή θέση ώστε να μην γίνει ούτε βήμα πίσω από την απόφαση για την απεργία στις 14 Νοέμβρη. Καλεί σε παράσταση διαμαρτυρίας στην συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΚΑ Δευτέρα 5 Νοέμβρη στις 5μμ για να αποτρέψουμε τα σχέδια του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.

 Αγωνιστική Ταξική Ενότητα -ΕΚΑ
Παρασκευή 2 Νοέμβρη 2018

(σχόλιο Βασ. Συλαϊδή) Η ΓΣΕΕ αποφάσισε διασπαστικά απεργία στις 28.11, ενώ ΑΔΕΔΥ, ΕΚΑ και πλήθος άλλα ΕΚ, Ομοσπονδίες κλπ. είχαν αποφασίσει απεργία στις 14.11

Συνάδελφοι, διαβάστε την ανακοίνωση της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας – ΕΚΑ (οποία συμμετέχει η Πρωτοβουλία ΓΕΝΟΒΑ στην INTRACOM) για τη χθεσινή διασπαστική-απεργοσπαστική απόφαση της ΓΣΕΕ να προκηρύξει απεργία στις 28.11 (βλ. και παρακάτω).

Σαν μέλος του ΔΣ του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αθήνας κι εκπροσωπώντας της ΑΤΕ-ΕΚΑ στήριξα και υπερψήφισα την απόφαση του ΕΚΑ που πάρθηκε στις 19.11 για απεργία στις 14.11.
Η απόφαση του ΕΚΑ:

Χθες 1.11, το ΔΣ της ΓΣΕΕ συνεδρίασε και μετά από μια ταραχώδη συνεδρίαση αποφάσισε, αντί για 14.11 να προκηρύξει απεργία στις 28.11: πρόκειται για μια σαφώς διασπαστική, ουσιαστικά απεργοσπαστική απόφαση.

Το Δ.Σ. του ΕΚΑ μετά τη χθεσινή απόφαση του Δ.Σ. της ΓΣΕΕ για απεργία στις 28.11 κι όχι στις 14.11  θα ξανασυνεδριάσει τη Δευτέρα 5.11 στις 5μμ, με σαφή πρόθεση της πλειοψηφίας να αλλάξει την απόφασή του για απεργία από 14 σε 28.11. Θα στηρίξω αποφασιστικά την αρχική απόφαση για απεργία στις 14.11 και βέβαια θα απεργήσουμε και στην απεργία της ΓΣΕΕ στις 28.11.

Στο δικό μας Σωματείο στην INTRACOM, η πλειοψηφία της ΑΚΕ, ακόμη κι όταν υπήρξε απόφαση του ΕΚΑ για απεργία στις 14.11, εκδήλωσε την άρνησή της να στηρίξει, ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΕΚΑ, ισχυριζόμενοι ότι ακολουθούμε μόνο ΓΣΕΕ και ΠΟΕΜ!!! (όπου επίσης δεν πέρασε η πρόταση για 14.11 – πρόεδρος εκεί ο Δημ. Τσόκας προερχόμενος από την παράταξη ΠΑΣΚΕ – «συνδιοικεί» με την ΔΑΚΕ, βέβαια πρόεδρος και στο Σωματείο μας). Κι όχι το ΕΚΑ (όταν βέβαια δεν συμβαδίζει με την πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ - πράγμα που θα επιχειρηθεί να «διορθωθεί» στην προσεχή συνεδρίαση της 5.11). Βέρα αγωνιστική τοποθέτηση! (θα ήταν ακριβέστερος ο χαρακτηρισμός για διασπαστική-απεργοσπαστική γραμμή…)!

Επειδή για το θέμα έχουν προηγηθεί πολλά και διάφορα ενδιαφέροντα, διαβάστε σχετικά στο άρθρο μου στην «Εργατική Αλληλεγγύη» (στις 24/10/2018)

Αυτή τη στιγμή ακόμη, έχουμε 2 απεργίες που καλύπτουν όλους τους εργαζόμενους  - και σ’ όλες τις εγκαταστάσεις των επιχειρήσεων INTRACOM - στην Αθήνα και στην Πάτρα (14.11 από τα αντίστοιχα Ε.Κ. και 28.11 της ΓΣΕΕ) και 1 στη Θεσσαλονίκη (28.11 της ΓΣΕΕ, εκεί το ΕΚ δεν αποφάσισε για 14.11).
Ξεκινώντας από την απεργία 14.11 που βγήκε από την πίεση των αγώνων που εκδηλώνονται σε διάφορους κλάδους, χθές 1.11 έγινε και διακλαδική απεργία αρκετών σωματείων, οργανωμένη από τα κάτω (http://pandiera.gr/μαζικά-μαχητικά-απέργησαν-διακλαδικ/ ) και γενικά με αποφάσεις πολυάριθμων μαζικών συνελευσιακών διαδικασιών, πρέπει και θα μπορούσε, αφού πλέον αποφασίστηκε, να αποτελεί η απεργία 28.11 μια αγωνιστική κλιμάκωση μετά την 14.11 (παρότι βέβαια δεν υπήρξε καμιά τέτοια πρόθεση στην απόφαση της ΓΣΕΕ, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι αγωνιστικά μπορούν να κάνουν τη διαφορά…).

Συμπερασματικά, από το άρθρο μου στην ΕΑ που παρέπεμψα πριν, θα αναπαράγω (από προτελευταία παράγραφο) για τη μέρα ή τις μέρες που θα απεργήσουμε:

Σε κάθε περίπτωση, οι εργαζόμενοι θα απεργήσουν με το δικό τους ταξικό πλαίσιο απέναντι σε ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, δανειστές και κυβερνητικές πολιτικές που υπηρετούν αυτά τα συμφέροντα κι όχι τους εργαζόμενους και την κοινωνία. 

Συναδελφικά,
Βασίλης Συλαϊδής
(μέλος του ΔΣ του ΕΚΑ, εκλεγμένος με την ΑΤΕ-ΕΚΑ, αρχικά σαν εκλεγμένος αντιπρόσωπος στο ΕΚΑ από το Σωματείο στην INTRACOM).

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2018

1η Νοεμβρη ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ

Nέα ανακοίνωση-κάλεσμα για διακλαδική απεργία οργανωμένη «από τα κάτω» την 1η Νοέμβρη 2018
εκδόθηκε 26.9.2018
βλ. ενημερώσεις στο https://bookworker.wordpress.com/ 

ΚΑΛΕΣΜΑ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Τα σωματεία που υπογράφουμε αυτό το κείμενο έχουμε ξεκινήσει ήδη από τις αρχές του περασμένου Καλοκαιριού μια προσπάθεια για την πραγματοποίηση μιας διακλαδικής απεργίας οργανωμένης «από τα κάτω» την 1η Νοέμβρη. Κύρια αιχμή αυτής της απεργίας επιδιώκουμε να είναι το θέμα των μισθών και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ).
Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι αμείβονται με πολύ χαμηλούς μισθούς, μισθούς που οριακά εξασφαλίζουν την επιβίωση. Εδώ και χρόνια, με τους νόμους των Μνημονίων έχει επιβληθεί κατώτερος μισθός 586 ευρώ μικτά (και για τους νέους κάτω των 25 υποκατώτατος μισθός 511 μικτά). Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΕΓΣΣΕ, κλαδικές, επιχειρησιακές) ουσιαστικά έχουν διαλυθεί. Στις περισσότερες περιπτώσεις εκεί που υπάρχουν ΣΣΕ, είναι είτε «διακοσμητικές», είτε για να καταγράφουν την εργασιακή χειροτέρευση.Για εμάς τους εργαζόμενους είναι επιτακτικό να δουλεύουμε με μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας και με Συλλογικές Συμβάσεις που θα κατοχυρώνουν και θα διευρύνουν δικαιώματα.
Γιατί διακλαδική απεργία;
– Επειδή είναι ανάγκη να υπάρξει ένα κοινό μέτωπο αντίστασης και διεκδίκησης. Προϋπόθεση για κάτι τέτοιο είναι να δημιουργείται με μικρά αλλά σταθερά βήματα ένας πιο μόνιμος διακλαδικός συντονισμός σωματείων οργανωμένος «από τα κάτω».
– Επειδή, για να μπορούμε οι εργαζόμενοι σε ένα εργασιακό χώρο ή σε έναν κλάδο να περιφρουρούμε συλλογικά δικαιώματα και κατακτήσεις και να προβάλουμε τα εργατικά συμφέροντα, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος είναι να παλεύουμε από κοινού με εργαζόμενους από άλλους κλάδους και εργασιακούς χώρους και να στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους αγώνες άλλων κλάδων και εργασιακών χώρων. Μέσα από αυτήν την κοινή συμπόρευση άλλωστε έχουμε τη δυνατότητα να μαθαίνουμε και για τα ιδιαίτερα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι σε κάθε κλάδο και να ανταλλάζουμε σκεπτικά και εμπειρίες αγώνα ενάντια στους εργοδότες μας.
– Επειδή την 1η Νοέμβρη πρέπει να ακουστεί η φωνή μας, να βγει η αγανάκτησή μας στο δρόμο, απαιτώντας το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ από την κυβέρνηση το κεφάλαιο και την εργοδοσία: Αυξήσεις στους μισθούς, στα μεροκάματα, στα ωρομίσθια. Δεν μπορούμε να ζήσουμε με εξευτελιστικούς μισθούς, με μισθούς των 500 ευρώ! Δεν μπορούν νέοι εργαζόμενοι να εργάζονται 4ωρο και να αμείβονται με 200 ευρώ το μήνα.
– Επειδή οι νέες ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση για την «επαναφορά» των συλλογικών διαπραγματεύσεων και τον κατώτατο μισθό είναι μια απάτη και πολύ μακριά από τις ανάγκες μας.
Γιατί απεργία οργανωμένη από τα κάτω;
– Επειδή μόνο η δράση των ίδιων των εργαζομένων και των πρωτοβάθμιων σωματείων τους είναι η ικανή προϋπόθεση για πραγματικό αγώνα. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για λύσεις που θα έρθουν από ειδικούς και σωτήρες. Επειδή ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να οργανώνονται πετυχημένες απεργίες είναι να οργανώνονται από τη βάση των εργαζομένων μέσα από γενικές συνελεύσεις και αυτοοργανωμένες δομές, που θα κάνουν τον κάθε συνάδελφο συμμέτοχο. Επειδή οι πραγματικές απεργίες είναι οι ακηδεμόνευτες, αυτές που υπακούουν στα συμφέροντα και τις ανάγκες των ίδιων των εργαζομένων. Και επειδή πρέπει να είναι καλά προετοιμασμένες, με ουσιαστική προπαγάνδιση τους στους χώρους δουλειάς, με συζητήσεις και χτίσιμο αγωνιστικών δεσμών με τους συναδέλφους μας και να μην εξαγγέλλονται την τελευταία στιγμή.
– Επειδή, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι μακριά και πέρα από τις αγωνίες και τις ανάγκες του κόσμου της εργασίας. Η ΓΣΕΕ εδώ και χρόνια επιδίδεται στην αγωνιστική γυμναστική των «ξεκάρφωτων» 24ωρων απεργιών και την τελευταία περίοδο έχει αφεθεί, πιο ξεδιάντροπα από ποτέ, στη γοητεία της «Κοινωνικής Συμμαχίας» με τους εργοδότες. Η συνολική στάση της έχει καταδείξει πλέον στον καθένα ότι δεν έχουμε να περιμένουμε απολύτως τίποτα από αυτήν.
Η διακλαδική απεργία δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ένα κατασκεύασμα «από τα πάνω». Θα είναι η κοινή δυναμική πολλών κλαδικών και επιχειρησιακών απεργιών οργανωμένων «από τα κάτω».
Καλούμε όλα τα σωματεία του ιδιωτικού τομέα να πλαισιώσουν αυτή την προσπάθεια. Να συνευρεθούμε σε αυτή τη συντονισμένη κίνηση, για κοινή απεργιακή δράση την 1η Νοέμβρη. Η πρωτοβουλία αυτή μπορεί να έχει ξεκινήσει από 7 επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία, αλλά αφορά και πρέπει να αγκαλιαστεί από δεκάδες άλλα.
Καλούμε όλα τα σωματεία, ακόμη και αν δεν θέλουν ή δεν είναι έτοιμα αυτή τη χρονική στιγμή να ενταχθούν στη συντονισμένη προσπάθεια που τα 7 σωματεία συνδιαμορφώνουν, να πάρουν απόφαση και να καλέσουν σε απεργία την 1η Νοέμβρη με το δικό τους πλαίσιο αιτημάτων, με το δικό τους στίγμα, με τους δικούς τους ρυθμούς, με τις δικές τους μορφές δράσης.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους να κάνουν δική τους υπόθεση τη διακλαδική απεργία. Να απαιτήσουν από το σωματείο τους να συζητήσει για τη διακλαδική απεργία. Να συμμετέχουν στις διεργασίες, στη γενική συνέλευση όπου θα συζητηθεί και θα αποφασιστεί η συμμετοχή του σωματείου τους στην απεργία την 1η Νοέμβρη.
Σημαντικός σταθμός για όλα τα σωματεία πρέπει να είναι η 1η Νοέμβρη. Όλοι προς τα εκεί κοιτάμε και για την 1η Νοέμβρη δραστηριοποιούμαστε. Η επιτυχία της απεργίας και των δράσεων την 1η Νοέμβρη, θα είναι η καλύτερη παρακαταθήκη για να υπάρξει συνέχεια στο μέλλον στην από κοινού συντονισμένη δράση των σωματείων.
Την 1η Νοέμβρη κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να πάει στη δουλειά. Όλες και όλοι πρέπει να είμαστε απεργοί και να διαδηλώνουμε στο δρόμο. Εκείνη την ημέρα να διαδηλώνουμε έξω από τα γραφεία των εργοδοτικών οργανώσεων και κατόπιν να συγκλίνουμε στο Υπουργείο Εργασίας στη Σταδίου.
Παραθέτουμε ένα πρώτο κείμενο στο οποίο τα 7 σωματεία που πήραμε την πρωτοβουλία για τη διακλαδική απεργία, είχαμε καταγράψει ένα πλαίσιο κοινών αιτημάτων. Βέβαια, το κάθε σωματείο μπορεί να καλέσει στην απεργία προβάλλοντας και τα δικά του ιδιαίτερα ζητήματα. Στο πλαίσιο αυτό, ήδη κάποια από τα σωματεία μας εντάσσουμε στην απεργιακή αυτή προσπάθεια και τις μάχες που δίνουμε στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς μας ενάντια στις εκδικητικές απολύσεις και τις συνδικαλιστικές διώξεις, ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, τη μάχη για τα βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα και άλλες διεκδικήσεις μας που σχετίζονται με τα εργατικά μας συμφέροντα και δικαιώματα, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας.
το κείμενο:
Να οργανώσουμε από τα κάτω διακλαδική απεργία την Πέμπτη 1 Νοέμβρη 2018
Παλεύουμε για:
– Αυξήσεις στους μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας.
– Κατάργηση της μισθολογικής διάκρισης σε βάρος των νέων σε ηλικία εργαζομένων (υποκατώτατος μισθός για κάτω των 25 ετών).
– Να καταργηθεί η νομοθετική ρύθμιση που επιτρέπει ορισμό του κατώτατου μισθού με κρατική παρέμβαση.
– Επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της ισχύος των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ).
– Επαναφορά των μισθών-ημερομισθίων-ωρομισθίων στα επίπεδα που προέβλεπαν οι ΣΣΕ (Εθνική Γενική, κλαδικές, επιχειρησιακές) πριν τη μνημονιακή λαίλαπα, ώστε αυτά τα επίπεδα να αποτελέσουν βάση για διαπραγματεύσεις για μισθολογικές αυξήσεις.
– Κατάργηση των μνημονιακών νόμων που υπονόμευσαν την ελεύθερη προσφυγή των σωματείων στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ).
– Επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων. Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση.
– Μείωση του χρόνου εργασίας.
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΧΕΡΙΑ!
· Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ)
· Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ)
· Σύλλογος Μεταφραστών – Επιμελητών – Διορθωτών (ΣΜΕΔ)
· Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις ΜΚΟ (ΣΒΕΜΚΟ)
· Σωματείο Εργαζομένων στη Nokia Ελλάδος
· Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ)
· Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού (ΣΣΜ)
> ιδιαίτερη σημείωση:
Το κάλεσμά μας απευθύνεται και στους συναδέλφους εργαζόμενους στο Δημόσιο τομέα. Πιστεύουμε ότι μπορεί και πρέπει να υπάρξει μια παράλληλη διαδικασία συνεύρεσης πρωτοβάθμιων σωματείων του Δημοσίου τομέα, ώστε την 1η Νοέμβρη να συναντηθούμε στον δρόμο του απεργιακού αγώνα. Μια τέτοια συνεύρεση, που θα προκύψει μέσα από μια σύσκεψη πρωτοβάθμιων σωματείων του Δημοσίου, θα προβάλει τα γενικότερα εργατικά αιτήματα αλλά και τα ιδιαίτερα ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και παράλληλα θα καλέσει για τη δημιουργία μιας απεργιακής δυναμικής για την 1η Νοέμβρη.
Συνάδελφοι εργαζόμενοι στο Δημόσιο,
η ενότητα και η αλληλεγγύη όλων των εργαζομένων είναι πεποίθησή μας. Τα προβλήματα που μας ταλανίζουν είναι κοινά. Οι εργοδότες και οι κυβερνώντες θέλουν να μας κρατούν διασπασμένους και χωριστά. Εμείς πρέπει να ενωθούμε στον κοινό αγώνα. Η μνημονιακή λεηλασία μάς έφερε ακόμη πιο κοντά. Και εσείς οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο είδατε δικαιώματά σας και κατακτήσεις σας να αφαιρούνται (μειώσεις μισθών, κόψιμο επιδομάτων, κόψιμο 13ου και 14ου μισθού, επέκταση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, κ.ά.). Μπορούμε και πρέπει να παλέψουμε μαζί. Στην κατεύθυνση οικοδόμησης ενός κοινού αγωνιστικού μετώπου, πάνω από τους ψεύτικους διαχωρισμούς (δημόσιος – ιδιωτικός τομέας), θα βοηθούσε να υπάρξει μια παράλληλη διαδικασία ώστε μπροστά στην 1η Νοέμβρη, την 1η Νοέμβρη και μετά την 1η Νοέμβρη να βαδίσουμε μαζί.
· Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ)
· Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ)
· Σύλλογος Μεταφραστών – Επιμελητών – Διορθωτών (ΣΜΕΔ)
· Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις ΜΚΟ (ΣΒΕΜΚΟ)
· Σωματείο Εργαζομένων στη Nokia Ελλάδος
· Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ)
· Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού (ΣΣΜ)

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2018

13 ΟΚΤΩΒΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ & ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ & ΦΑΣΙΣΜΟ




1.00μμ - 3.30μμ-Κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ
Η αντίσταση στο ρατσισμό και την ακροδεξιά απειλή θα νικήσει!

Ομιλητές/τριες:
Γουέϊμαν Μπένετ, Ενωμένοι ενάντια στο Φασισμό-Ξεσηκωθείτε ενάντια στο Ρατσισμό, Βρετανία 
Φόλκαρτ Μόσλερ, Αντισταθείτε στο Ρατσιμό, Γερμανία
Kώστας Μανταίος, πρόεδρος ΣΦΕΑ
Γιώργος Τσιάκαλος, πανεπιστημιακός
Κώστας Παπαδάκης, δικηγόρος-πολιτική αγωγή στη δίκη της Χρυσής Αυγής
Ναταλία Ρασούλη, μουσικός
Πέτρος Κωνσταντίνου,συντονιστής ΚΕΕΡΦΑ 

Συντονίζουν Κατερίνα Θωίδου και Χρύσα Δουζένη






4.00μμ - 5.30μμ 
Συζητήσεις- Σαράφειο 


• Αίθουσα Ά
 Η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Ομιλητές/τριες:
Δημήτρης Αγγελίδης, δημοσιογράφος Εφσυν
Νασίμ Μπικάς, Πρόσφυγας από το Camp Μαλακάσας
Στέλλα Πρωτονοταρίου, εκπαιδευτικός, Ανοικτή Πόλη
Αλεξάνδρα Μαρτίνη, ΚΕΕΡΦΑ Βορείων Αττικής
Συντονίζει η Εύα Ηλιάδη

• Αίθουσα Β 
Δίκη - καταδίκη της Χρυσής Αυγής

Θανάσης Καμπαγιάννης, δικηγόρος-πολιτική αγωγή στη δίκη της Χρυσής Αυγής
Δημήτρης Ζώτος, δικηγόρος-πολιτική αγωγή στη δίκη της Χρυσής Αυγής
Τάσος Καραντής, δημοσιογράφος-Πρωτοβουλία αντιφασιστών Σαλαμίνας

• Κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ Ρούφ

Διεθνής συντονισμός-16 Μάρτη 2019

Ομιλητές/τριες:
Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής ΚΕΕΡΦΑ
Μαρίνα Μοράντε, Ενότητα ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό, Καταλωνία
Αργυρή Ερωτοκρίτου, γιατρός Νοσοκομείο Γεννηματάς 
Θανάσης Διαβολάκης, μέλος ΔΣ ΟΙΕΛΕ
Συντονίζει η Δήμητρα Κομιανού, ΚΕΕΡΦΑ Θεσσαλονίκης 

6.00μμ - 8.00μμ- Κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ Ρούφ

Όλοι μαζί να σβήσουν οι Ναζί

Ομιλητές/τριες:
Ντενί Γκοντάρ, Πορεία Αλληλεγγύης, Γαλλία
Ντέϊβιντ Αλμπριτς, Πλατφόρμα για μια ανθρωπινη πολιτική ασύλου. Αυστρία
Κώστας Καταραχιάς, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων στο νοσοκομείο Αγ. Σάββας
Κατερίνα Θωίδου, δημοτική σύμβουλος Νίκαια-Ρέντη
Πέτρος Σαπουντζάκης, εκπαιδευτικός, Πολύχρωμο σχολείο
Γιάννης Σηφακάκης, μέλος ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Τζαβέντ Ασλάμ, πρόεδρος Πακιστανικής Κοινότητ
ας Ελλάδος «η Ενότητα»
Συντονίζει η Φύλλια Πολίτη

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2018

ΠΡΟΤΑΣΗ/ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΤΕ-ΕΚΑ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ 1.11

(κατατέθηκεστις 26.9.2018)

http://taxikienotitaeka.blogspot.com/2018/10/1.html 

Πρόταση της ΑΤΕ προς το ΔΣ του ΕΚΑ για την απεργία πρωτοβάθμιων σωματείων την 1η Νοέμβρη


Η Αγωνιστική Ταξική Ενότητα πρότεινε το παρακάτω ψήφισμα προς το ΔΣ του ΕΚΑ για την απεργία της 1ης  Νοέμβρη:

Το ΕΚΑ χαιρετίζει κι εκφράζει την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη του στον αγώνα των πρωτοβάθμιων σωματείων του ιδιωτικού τομέα που προχωρούν σε οργάνωση διακλαδικής απεργίας την 1η Νοεμβρίου για αυξήσεις στους μισθούς και συλλογικές συμβάσεις. Το ΕΚΑ κηρύσσει 24ωρη απεργία την 1 Νοέμβρη και καλεί όλους του εργαζόμενους κι όλα τα κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία να συμμετάσχουν αποφασιστικά κι ενωτικά στην απεργία και να την οργανώσουν αποτελεσματικά. Επίσης καλεί να πάρουν αποφάσεις για απεργία την 1η Νοέμβρη όλα τα σωματεία, τα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες σε όλη τη τη χώρα, στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, μια και τα αιτήματα είναι καίρια κι αφορούν όλους. Να δοθεί έτσι στην 1η Νοέμβρη χαρακτήρας πανεργατικής απεργιακής κινητοποίησης, με πρωτοβουλία των ίδιων των εργαζόμενων.
Οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα γνωρίζουμε ότι τίποτα δεν μπορούμε να περιμένουμε από τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για «επαναφορά» των ΣΣΕ. Ακόμα και η πολυδιαφημιζόμενη αύξηση του κατώτατου μισθού ψηφίστηκε με «διακομματική» συναίνεση και με ενεργοποίηση του αντεργατικού μνημονιακού νόμου Βρούτση, προεξοφλώντας ότι ο κατώτατος μισθός θα ορίζεται μόνιμα με απόφαση του υπουργού Εργασίας με την συναίνεση της ΕΕ, του ΔΝΤ και του ΣΕΒ. Μάλιστα, την στιγμή που στους εργαζομένους υπόσχονται ψίχουλα, στους εργοδότες επιφυλάσσουν νέες φοροαπαλλαγές. Μόνη εγγύηση για να αποκατασταθούν οι δραματικές απώλειες που έχουμε υποστεί και να κερδίσουμε αυτά που δικαιούμαστε από το μόχθο μας με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας είναι ο αποφασιστικός, μαζικός αγώνας κι η αλληλεγγύη των ίδιων των εργαζόμενων σε κάθε επιχείρηση, κλάδο, πανεθνικά.
Το ΕΚΑ απαιτεί την κατάργηση όλων των μνημονίων. Να καταργηθεί άμεσα ο μνημονιακός νόμος που επιβάλλει την ευχέρεια του εκάστοτε Υπουργού να ορίζει τον κατώτατο μισθό. Άμεση επαναφορά των μισθών-ημερομισθίων-ωρομισθίων στα επίπεδα που προέβλεπαν οι ΣΣΕ (Εθνική Γενική, κλαδικές, επιχειρησιακές) πριν τη μνημονιακή λαίλαπα. Επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων και της απρόσκοπτης πρόσβασης στη μεσολάβηση και διαιτησία με καθαρό τρόπο κι όχι με εργοδοτικούς «δούρειους ίππους». Κατάργηση της μισθολογικής διάκρισης σε βάρος των νέων εργαζομένων.

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2018


2ο Workers Fest :: Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου, Συνεδριακό Κέντρο Νέας Ιωνίας (Πατριάρχου Ιωακείμ 4 – πλησίον του σταθμού του ΗΣΑΠ Νέας Ιωνίας)
Συζητήσεις | Συναυλίες | Προβολές | Έκθεση Κόμικ – Γελοιογραφιάς | Έκθεση Φωτογραφίας | Έκθεση με τις αφίσες του Μάη του ‘68 | Παιδότοπος – Θέατρο σκιών | Συναδελφική κουζίνα | Χαριστική – ανταλλακτική βιβλιοθήκη | Συγκέντρωση τροφίμων – φαρμάκων – παιχνιδιών για δομές αλληλεγγύης
ώρα έναρξης εκδηλώσεων: 6μμ | είσοδος: ελεύθερη
Facebook Event
Περισσότερες πληροφορίες: bookworker.wordpress.com/tag/2wf2018


Διοργανωτές:

Συντονισμός Σωματείων και Εργαζομένων στις Τηλεπικοινωνίες και την Τεχνολογία
Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών
– Σωματείο Εργαζομένων στη ΝΟΚΙΑ
– Σωματείο Εργαζομένων στο Πλαίσιο
– Σωματείο Εργαζομένων στη CYTA

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής
Σωματείο Εργαζομένων στη Victus



Συζητήσεις (θα γίνουν μεταξύ 6μμ και 9μμ ακριβώς)
Εργασιακή πραγματικότητα και η οργάνωση των αγώνων μας από τα κάτω [εισηγήσεις από τα σωματεία – ακολουθεί ανοιχτή συζήτηση]
Η δίκη της χρυσής αυγής και ο εργατικός αντιφασιστικός αγώνας  [καλεσμένοι ομιλητές: Ελευθερία Κουμάντου & Ύποπτο μούσι – εισήγηση από τα σωματεία – ακολουθεί ανοιχτή συζήτηση]


Συναυλίες (ξεκινούν στις 9μμ)
Bandallusia | 9μελές σχήμα που ανακατεύει παραδοσιακούς, ρεμπέτικους και έντεχνους ήχους, δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο μουσικό αμάλγαμα | Bandallusia Facebook Page
JazzMatazz 3 | blues για την για την εργατική τάξη, φολκ σκλαβοτραγουδα, που αφηγούνται ανθρώπινες ιστορίες | JazzMatazz Facebook Page
Οργανοπαίχτε | μουσικό σχήμα συναδέλφων | ρεμπέτικο γλέντι που, όπως και στο 1ο Workers Fest, έτσι και φέτος, θα «τραβήξει» με χορό μέχρι αργά…
Αρκετά νωρίτερα στον κλειστό χώρο του συνεδριακού κέντρου, η avant-garde Ομάδα Ματαρόα θα προσπαθήσει να φέρει πιο κοντά στην εργατική τάξη την σύγχρονη πειραματική μουσική με συνθέσεις που έχουν γραφτεί αποκλειστικά για το Workers Fest.


Προβολές βίντεο (ξεκινούν στις 9.30μμ)

«Ludlow, οι Έλληνες στους Πολέμους του Άνθρακα» (2016)
Το ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη Λεωνίδα Βαρδαρού, αφηγείται την ιστορία Ελλήνων μεταναστών που κατέληξαν στο μακρινό Κολοράντο, στις αρχές του περασμένου αιώνα, να δουλεύουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες στα ορυχεία του Ροκφέλερ και του συναφιού του και που μαζί με χιλιάδες άλλους ξεσηκώθηκαν, μετά τη Σφαγή του Ludlow, παίρνοντας τα όπλα για να υπερασπιστούν τη ζωή τους και το δίκιο τους.

«Οι Παρτιζάνοι των Αθηνών» (2018)
Το ντοκιμαντέρ για την ΕΑΜική Αντίσταση την περίοδο της Κατοχής στην Αθήνα (’41-’44).
14 αφηγήσεις. 14 ιστορίες. Ένας λαός ενάντια στους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές και στους ντόπιους συνεργάτες τους. Βγαλμένο μέσα από μια σκληρή εποχή. Ένα ντοκιμαντέρ για τη συλλογική μνήμη σε σκηνοθεσία, Ξενοφώντα Βαρδαρού και Γιάννη Ξύδα.

«Mourir à trente ans» (Πεθαίνοντας στα τριάντα) (1982)
Μια μοναδική μαρτυρία για το Μάη του ’68 «από τα μέσα», για όλους αυτούς που προτίμησαν να καούν παρά να σκουριάσουν…
Σε σκηνοθεσία του Romain Goupil



Εκθέσεις
Έκθεση Κόμικ – Γελοιογραφιάς
Συμμετέχουν οι Τάσος Μαραγκός, John Antono, Τάσος Αναστασίου, Soloup, Αντώνης Βαβαγιάννης, Δημήτρης Γεωργοπάλης, Γιώργος Μικάλεφ και Πάνος Ζάχαρης.

Έκθεση Φωτογραφίας
Οι Νίκος Παλαιολόγος, Μάριος Λώλος και Γιάννης Κολεσίδης μέσα από τον φακό τους αποτυπώνουν την ελληνική πραγματικότητα με θέματα όπως τα εργασιακά, το προσφυγικό αλλά και το ζοφερό τοπίο που άφησαν οι καταστροφές σε Μάνδρα και Μάτι την περσινή χρονιά. Δίπλα τους οι φωτογραφίες των συναδέλφων μας που με τη σειρά τους προσπαθούν να «εγκλωβίσουν» σε εικόνες την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.


Έκθεση με τις αφίσες Μάη του ’68
Με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από το Μάη του ’68


Παιδότοπος (6μμ-10μμ)
Στον προαύλιο χώρο του συνεδριακου κέντρου θα υπάρχει παιδότοπος με δραστηριότητες δημιουργικής απασχόλησης, με δημιουργικά εργαστήρια και παιχνίδια.
Στον χώρο του αιθρίου, ο Σπύρος Ξυπνητός με τον θίασο σκιών «Ναμαστε» θα δώσει μια παράσταση για τους μικρούς μας φίλους με τον πιο γνωστό λαϊκό ήρωα, τον Καραγκιόζη.








Στο 2ο Workers Fest συγκεντρώνουμε παιχνίδια, φάρμακα και τρόφιμα για την προσφυγική δομή αλληλεγγύης στο Λαύριο και για την κοινωνική κουζίνα «ο άλλος άνθρωπος».