Καλεσμα ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ για την ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Παιανία, Παρασκευή 27.04.2018

1^Η ΜΑΗ – ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ – Προσυγκέντρωση 10:30 Χαυτεία

Την Πρωτομαγιά απεργούμε και κατεβαίνουμε όλοι στους δρόμους για να στείλουμε το μήνυμα σε αφεντικά, κυβέρνηση και δανειστές ότι το εργατικό κίνημα είναι εδώ, συνεχίζει την πάλη για να ξηλώσει τα μνημόνια, αλλά και για να σταματήσει τον πόλεμο των ιμπεριαλιστών που σπέρνει το θάνατο και την προσφυγιά.

Η Πρωτομαγιά είναι η συνέχεια όλων των αγώνων που δώσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα αλλά και ένα σημαντικό βήμα γι’ αυτούς που ακολουθούν. Είναι συνέχεια από τις κινητοποιήσεις το Γενάρη ενάντια στον αντιαπεργιακό νόμο, τις μάχες των συμβασιούχων των δήμων, των λιμενεργατών, των αναπληρωτών της εκπαίδευσης, τις μάχες για συλλογικές συμβάσεις σε διάφορους εργατικούς χώρους. Είναι η συνέχεια μετά την Τετάρτη 25 Απρίλη, όπου στους δρόμους της Αθήνας βρέθηκαν δυνατά κομμάτια της εργατικής τάξης όπως οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ (ενάντια στο ξεπούλημα καίριων λιγνιτικών μονάδων), οι εργαζόμενοι στην Υγεία με κύριο αίτημα μονιμοποιήσεις-προσλήψεις για κάλυψη κενών, αλλά και οι συνταξιούχοι που απαίτησαν να μην εφαρμοστούν οι νέες περικοπές που τους ετοιμάζουν. Θα κλιμακώσουμε στις 30 Μάη με νέα πανεργατική που προγραμματίζουν οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, κάτω από την πίεση όλων των εργαζομένων, να μην περάσει η «ανάπτυξή» τους πάνω από τα εργατικά δικαιώματα και την ακόμη παραπέρα συρρίκνωση των εισοδημάτων.

Όλο και μεγαλύτερα κομμάτια εργαζόμενων καταλαβαίνουν πως οι υποσχέσεις ότι τον Αύγουστο η χώρα βγαίνει από τα μνημόνια, η οικονομία μπαίνει σε κατάσταση ομαλοποίησης και όλοι θα ζήσουμε καλύτερα  - είναι απλά παραμύθια. Το 1,4% ανάπτυξη το 2017, είναι πολύ μακριά από το 27% του ΑΕΠ που χάθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Ακόμη κι αυτό το μικρό σούρσιμο της οικονομίας δεν είναι καν διασφαλισμένο, αφού η οικονομία στη Δύση μετά τη βραχύβια μικρή της ανάκαμψη (λόγω της ποσοτικής χαλάρωσης από τις κεντρικές τράπεζες)  έχει σημάδια νέας κάμψης το 2018. Οι πιο σοβαροί αναλυτές υπογραμμίζουν ότι το σύστημα δεν έχει λύσει τα προβλήματα κερδοφορίας του, ενώ το χρέος για επιχειρήσεις, νοικοκυριά και κράτη αυξήθηκε την τελευταία δεκαετία!

Αυτός ο συνδυασμός είχε οδηγήσει και  στη μεγάλη ύφεση που ξεκίνησε το 2008 και την μακρά καθίζηση που ακολούθησε, μια κρίση που στην πραγματικότητα δεν έχει λήξει (και αυτό είναι το υπόβαθρο για την αναβίωση της πολιτικής του προστατευτισμού και τις συγκρούσεις στο διεθνές εμπόριο, για να φορτωθεί η κρίση στους ανταγωνιστές, εγκαινιάζοντας ουσιαστικά έναν ακόμη φαύλο κύκλο και με τεράστιους κινδύνους).

Παράλληλα, η φτώχεια των πολλών στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας και ταυτόχρονα η συγκέντρωση του πλούτου στους ελάχιστους στην κορυφή σπάνε ιστορικά ρεκόρ σε Ελλάδα, Ευρώπη, σ’ όλο τον κόσμο.

Στην Ελλάδα είναι ξεκάθαρο ότι τα θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% του ΑΕΠ (7 δις για τόκους που απαιτούν οι λεγόμενες «αγορές») οδηγούν σε συνέχιση της φτωχοποίησης και των υφεσιακών πιέσεων, είναι το πρώτο μεγάλο ορατό εμπόδιο για την μείωση της συνεχιζόμενης μεγάλης ανεργίας και την αύξηση των εισοδημάτων. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ στηρίζει τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που έχουν οδηγήσει στην κλιμάκωση του πολέμου στη Συρία και σε όλη την περιοχή. Δίνει το «πράσινο φώς» και τις βάσεις σε ΗΠΑ/ΝΑΤΟ στη Σούδα κι αλλού, διεκδικώντας ανταλλάγματα και κέρδη. Οξύνει την σύγκρουση με τους καπιταλιστές της Τουρκίας, για το μοίρασμα της ΑΟΖ και των πετρελαίων, θυσιάζοντας δις ευρώ για νέους εξοπλισμούς και όχι για μισθούς, συντάξεις, σχολεία και νοσοκομεία.

            Άμεσο αποτέλεσμα του γενικού πολεμικού παροξυσμού, ιδιαίτερα στη γειτονιά μας είναι το κύμα της προσφυγιάς και της μετανάστευσης που ξεριζώνει εκατομμύρια εργαζόμενους και τις οικογένειές τους από τα σπίτια τους και τους αναγκάζει να έρθουν στην Ευρώπη. Και όταν έρχονται, συναντάνε κλειστά σύνορα με φράχτες, πολεμικά πλοία, στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά και ρατσιστικές επιθέσεις στα πλαίσια της Ευρώπης-Φρούριο - και της κατάπτυστης συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, απελάσεις, ακόμη και φασιστικές συμμορίες όπως στη Λέσβο πρόσφατα που τρομοκρατούν. Γι’ αυτό η Πρωτομαγιά φέτος είναι και μια μάχη ενάντια στον Πόλεμο, στο Ρατσισμό και το Φασισμό. Για να καταδικασθούν και να μπουν φυλακή οι φυσικοί αυτουργοί κι η ηγεσία της δολοφονικής Χρυσής Αυγής.

Σ’ όλη την Ευρώπη βλέπουμε μεγάλες εργατικές αντιστάσεις, ιδιαίτερα στη Γαλλία σήμερα, ενάντια στη  λιτότητα, την ανεργία, το χτύπημα  των εργασιακών δικαιωμάτων , την υιοθέτηση της ρατσιστικής ατζέντας από τις κυβερνήσεις, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Ακόμη και στις εκλογικές αναμετρήσεις  επιβεβαιώνεται η τεράστια πολιτική κρίση των κομμάτων που στήριξαν αυτές τις αντιλαϊκές πολιτικές πανευρωπαϊκά, η τεράστια πόλωση μέσα στην Ευρώπη.

Παλεύουμε  πανευρωπαϊκά και διεθνώς για να πάει  σε ταξική –προοδευτική κατεύθυνση η συσσωρευμένη λαϊκή αγανάκτηση που γεννούν οι υφιστάμενες πολιτικές της λιτότητας και των επεμβάσεων. Να απομονωθεί και να ηττηθεί η ρατσιστική ατζέντα της ακροδεξιάς , να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ο εθνικισμός, ο πόλεμος και ο φασισμός. Απέναντι στις πιέσεις  των κυβερνήσεων και του συστήματος ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος,  οι εργαζόμενοι να προβάλουμε το δικό μας δρόμο, τη διαγραφή του χρέους, τον εργατικό έλεγχο, την ριζοσπαστική μείωση των ανισοτήτων, την ειρήνη των λαών, να πάμε πέρα από ένα τυφλό γερασμένο ανταγωνιστικό σύστημα που συσσωρεύει τόσες καταστροφές στην ανθρωπότητα:

Παλεύουμε στην Ελλάδα για να σταματήσουν να κόβονται συντάξεις, να μην μπουν κι άλλοι αβάσταχτοι φόροι, να μην χάνονται θέσεις εργασίας προκειμένου να αποπληρώνονται 7 δις. ευρώ κάθε χρόνο για τόκους, υπέρ των τραπεζιτών, των δανειστών-τοκογλύφων και των «επενδυτών» που υποτίθεται ότι καταφθάνουν.

·        Να διαγράψουμε το χρέος σε σύγκρουση  με το Ευρώ και την Ε.Ε., μια ένωση του κεφαλαίου της Ευρώπης, όχι των λαών της.

·        Να φορολογηθούν οι πλούσιοι.

·        Να επαναφέρουμε τις συλλογικές συμβάσεις.

·        Να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες κάτω από κοινωνικό-εργατικό έλεγχο.

·        Να ανοίξουν οι κλειστές επιχειρήσεις κάτω από τον έλεγχο των εργαζόμενων.

·     Να αντιστραφούν οι ιδιωτικοποιήσεις, να μη μετατρέπονται τα κοινωνικά αγαθά σε εμπορεύματα.

·  Να κλείσουν οι Βάσεις. Καμιά συμμετοχή στο ιμπεριαλιστικό σφαγείο στη Συρία για το μοίρασμα σε ζώνες επιρροής.

·   Να μην επιτρέψουμε τις θυσίες σε εξοπλισμούς και σε ανθρώπινες ζωές από τους γειτονικούς λαούς για το μοίρασμα των ΑΟΖ από τις άρχουσες τάξεις της περιοχής και τις πολυεθνικές των υδρογονανθράκων.

·   Να παλέψουμε για την ειρήνη και τη φιλία του ελληνικού με τον τουρκικό λαό και τους άλλους λαούς της περιοχής.

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ με το πανό του σωματείου 1^η ΜΑΗ, 10.30 ΣΤΑ ΧΑΥΤΕΙΑ – αρχή Σταδίου

ΝΑ ΒΑΔΙΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ   ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΕΚΑ ΣΤΗΝ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ 11:00 ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

http://taxikienotitaeka.blogspot.gr/ 

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΩΛΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΕΗ

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ THN TETAΡΤΗ 25/4 12.30 στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ

H πολιτική της απελευθέρωσης, ή αλλιώς το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου αποτελεί σταθερά κεντρικό στόχο όλων των κυβερνήσεων της μνημονιακής περιόδου, καθώς και των δανειστών (ΕΕ,ΔΝΤ). Η παρούσα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν αποτελεί εξαίρεση κάτι το οποίο έχει γίνει αρκετά σαφές τα τελευταία τρία χρόνια. Κομβικό σημείο στην κατεύθυνση των ιδιωτικοποιήσεων ήταν η συγκρότηση του υπερταμείου, το οποίο απορρόφησε όλη τη δημόσια ιδιοκτησία για έναν αιώνα, προκειμένου να την εκμεταλλευτεί ή να την πουλήσει για την εξυπηρέτηση του χρέους. Μετά τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, το Ελληνικό, τις δημόσιες εκτάσεις, σειρά έχουν οι Δημόσιες Εταιρίες Κοινής Ωφέλειας. Η ΔΕΠΑ, ο ΔΕΣΦΑ, τα ΕΛΠΕ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ, τα ΕΛΤΑ, ο ΟΑΣΑ (ΟΣΥ) , ο ΟΣΕ, η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ (ΣΤΑΣΥ), η ΕΛΒΟ, η ΔΕΗ αποτελούν μερικές από τις εταιρίες οι οποίες βρίσκονται στο στόχαστρο. Αιχμή του δόρατος είναι η παραχώρηση του ενεργειακού τομέα στο ιδιωτικό κεφάλαιο και στον έλεγχο των δανειστών, η οποία δρομολογείται μεθοδικά εδώ και αρκετά χρόνια καθώς η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ έχει ξεκινήσει ήδη από το 2001 μέσω της εισόδου στο Χρηματιστήριο.

Την Τετάρτη 18/4 κατατέθηκε στην Βουλή το νομοσχέδιο το οποίο εκκινά την διαδικασία για την πώληση τριών λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ (Μεγαλόπολη 3-4, Μελίτη Ι), και της άδειας για μια τέταρτη (Μελίτη ΙΙ), το σύνολο του εξοπλισμού, των εγκαταστάσεων, των απαλλοτριωμένων εδαφών, των λιγνιτικών πεδίων και ορυχείων. Ο δημόσιος πόρος που εδώ και σχεδόν 70 χρόνια περιορίζει την ενεργειακή εξάρτηση και εξασφαλίζει φτηνό ρεύμα, πρόκειται να πουληθεί και πλέον να αποτελέσει ιδιοκτησία κάποιου fund ή κάποιας κοινοπραξίας εταιριών. Πέραν όμως της πώλησης των μονάδων, το κατατεθειμένο νομοσχέδιο δεσμεύει την ΔΕΗ να υπολειτουργεί για αρκετά χρόνια την εναπομείνασα μονάδα της (Μεγαλόπολη 5) στα 500MW αντί για 811MW, εξασφαλίζοντας στους ιδιώτες παραγωγούς ένα ακόμα τμήμα της παραγόμενης ηλεκτρικής ισχύος και μάλιστα με ακριβότερο κόστος παραγωγής.

Η σημασία της πώλησης των μονάδων είναι τεράστια διότι αποτελεί ένα καθοριστικό βήμα προς την επικείμενη συνολική και οριστική διάλυση της ΔΕΗ, το οποίο αποτελεί και τον τελικό στόχο της ΕΕ και της κυβέρνησης. Άλλωστε όταν ολοκληρωθεί η πώληση των μονάδων (με ή χωρίς τις υδροηλεκτρικές μονάδες οι οποίες είναι επίσης στο στόχαστρο), αμέσως μετά αναμένεται η πώληση μετοχικού πακέτου 17% της ΔΕΗ σε στρατηγικό επενδυτή (με το δημόσιο να περιορίζεται σε 34%), ενώ μέσα στα επόμενα δύο χρόνια είναι μνημονιακή δέσμευση η παραχώρηση του μισού της πελατολογίου στους ιδιώτες προμηθευτές. Στην νέα συνθήκη η οποία σχεδιάζεται:

·         ο ενεργειακός τομέας δεν θα είναι πλέον στον έστω και μερικό έλεγχο του δημοσίου με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει. Η επάρκεια, η ασφάλεια τροφοδότησης των καταναλωτών θα εξαρτάται αποκλειστικά από την ορθή λειτουργία της αγοράς, την κοινωνική υπευθυνότητα (!) των επενδυτών, και την «βιωσιμότητα» των επιχειρηματικών τους σχεδίων.

·         η πρόσβαση στον ηλεκτρισμό για τα φτωχά νοικοκυριά θα καταστεί πολύ πιο δύσκολη. Το άνοιγμα της αγοράς είναι ήδη σαφές ότι πολλαπλασιάζει τα σπίτια χωρίς ρεύμα, τα μαγγάλια, την ενεργειακή φτώχεια. Αλλά ακόμα και για όσους θα έχουν ρεύμα, φαίνεται καθαρά ότι η απελευθέρωση κάθε άλλο παρά οδηγεί στην μείωση των τιμών του ηλεκτρισμού. Τα τελευταία χρόνια η τιμή του ρεύματος που πληρώνουν τα νοικοκυριά έχει διπλασιαστεί και τα χρέη τους έχουν εκτιναχθεί προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι επιδοτήσεις των ιδιωτών στον κλάδο του ηλεκτρισμού.

·         θα ξεδιπλωθεί μια εκ νέου επίθεση σε εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις. Οι μισθοί, τα δικαιώματα, η εργασία των 1300 εργαζομένων στις προς πώληση μονάδες αλλά και του συνόλου των εργαζομένων στον όμιλο ΔΕΗ, κάθε άλλο παρά είναι διασφαλισμένη, αντίθετα με ότι ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Πέραν όμως των απολύσεων και της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων εντός της ΔΕΗ, η παραχώρηση του ενεργειακού κλάδου στον ιδιωτικό τομέα θα σημάνει μια συνολική αλλαγή στους όρους εργασίας όλων όσων εργάζονται στον ενεργειακό κλάδο. Μερικά χρόνια μετά από την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς των τηλεπικοινωνιών είναι σαφές ποιο είναι καθεστώς εργασίας για όλους, είτε δουλεύουν στον ΟΤΕ είτε στις άλλες πολυεθνικές των τηλεπικοινωνιών.

Απέναντι σε αυτές τις συνθήκες οι συνδικαλιστικές ηγεσίες του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού δεν προασπίστηκαν τα συμφέροντα της κοινωνίας και των εργαζομένων. Αντιθέτως συνέπραξαν με κάθε τρόπο στην πραγματικότητα όπως έχει διαμορφωθεί. Όμως, αυτοί που θα βρεθούν σε χειρότερη μοίρα αν δεν αποτραπούν τα σχέδια πώλησης των μονάδων και δεν ανατραπούν συνολικά τα σχέδια διάλυσης της ΔΕΗ και του όποιου κοινωνικού χαρακτήρα αυτή ακόμα διατηρεί, πρώτα και κύρια είναι τα φτωχά στρώματα, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, και ειδικότερα οι εργαζόμενοι του κλάδου της ενέργειας.

Χαρακτηριστική είναι και η στάση του προεδρείου του Ε.Κ.Α., το οποίο αν και το Δ.Σ., μετά από πρόταση της Α.Τ.Ε. είχε πάρει μια κατ’ αρχήν ομόφωνη απόφαση στη συνεδρίαση του στις 18.4 για 4ωρη στάση εργασίας και συμμετοχή στο συλλαλητήριο των εργαζομένων στη ΔΕΗ, μετά από μια συνάντηση με τους εκπροσώπους των σωματείων ΔΕΚΟ στις 23.4, δεν προχώρησε στην κήρυξη της στάσης εργασίας κι έμεινε στα ευχολόγια του απλού ΔΤ που εξέδωσε για το θέμα στις 20/4.

Για την Α.Τ.Ε. ο αγώνας αυτός αφορά άμεσα όλους τους εργαζόμενους αλλά και τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και με αυτή την έννοια είναι και δική μας υπόθεση. Δεν στεκόμαστε απλά αλληλέγγυοι, στηρίζουμε και συμμετέχουμε με κάθε πρόσφορο τρόπο στις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων της ΔΕΗ για:

·         να ανατραπούν συνολικά τα σχέδια ιδιωτικοποιήσεων των ΔΕΚΟ, του ξεπουλήματος της δημόσιας ιδιοκτησίας

·         να μην περάσει η πώληση των μονάδων, των ορυχείων, των εγκαταστάσεων της ΔΕΗ

·         ενάντια στον κατακερματισμό και το ξεπούλημα, ενάντια στην παραχώρηση του 17% της ΔΕΗ

·         να μην μείνει κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα, για να γίνει το ρεύμα κοινωνικό αγαθό

·         μείωση των τιμολογίων και χρεώσεων ηλεκτρισμού – δωρεάν ρεύμα στους φτωχούς, τους ανέργους και τους ΑΜΕΑ

·         ενάντια στην κατάργηση των εργατικων δικαιωμάτων,

·         κατάργηση των υπεργολαβιών ανθρωπίνου δυναμικού στη ΔΕΗ ΑΕ, - πλήρη-σταθερή εργασία.

·         για την συνολική ανατροπή της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης, για δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο/ιδιοκτησία του κλάδου του ηλεκτρισμού.